Ireen en Max

Maatjes voor het leven? Nee, dat niet. Al kunnen ze het wel goed vinden samen, hoor. Zij woonde samen met haar man bij een zorginstelling. Hij studeerde aan de MBO-opleiding Maatschappelijke Zorg. Zij zat om gezelschap verlegen en voelde zich eenzaam. Hij wilde praktijkervaring opdoen en leren omgaan met ouderen. Tien weken lang ontmoetten ze elkaar wekelijks, waar ze beiden veel aan gehad hebben (kleine foto). Drie jaar later zagen ze elkaar weer (grote foto). Lees verder >>

Ongeveer drie jaar geleden ontmoetten ze elkaar voor het eerst, mw. Engelman (“zeg maar Ireen”) en Max. Ireen woonde destijds samen met haar man in de Moeraseik, een woonzorglocatie van Zorgboog. Omdat ze zelf niet meer in staat waren om boodschappen en de was te doen kwamen ze in aanmerking voor ondersteuning via Zorg en Gemak. Naast de praktische hulp merkten ze dat ze door hun fysieke beperkingen ook het contact misten met hun omgeving. Beiden misten het contact en de aanspraak op bijvoorbeeld de markt en in het winkelcentrum. Hun sociale wereld werd daardoor steeds kleiner.

Het echtpaar werd daarom aangemeld bij Zorg en Gemak Plus (ZEG+): een maatjesproject in samenwerking met MBO’s Zorg en Welzijn waarbij studenten 1-op-1 gekoppeld worden aan inwoners die zich eenzaam voelen. Op die manier kwamen Ireen en Max met elkaar in contact. Max kwam wekelijks op donderdagmiddag op bezoek en het klikte al snel. Samen luisterden ze naar Krontjong muziek en bood Max een luisterend oor om naar de verhalen van Ireen te luisteren.

“Ik keek elke week uit naar het moment dat Max weer op bezoek kwam,” vertelt Ireen. Ze haalt haar energie uit sociaal contact. Ze fleurt enorm op als ze vertelt over haar dochter en kleindochter die regelmatig op bezoek komen. Zelf gaat ze nergens meer naartoe. Verschillende lichamelijke klachten beperken haar enorm in haar mobiliteit. Ze is daarom volledig afhankelijk van anderen.

Max was destijds net gestart op het ROC ter Aa met de opleiding Maatschappelijke Zorg. Deze opleiding leidt studenten op tot Persoonlijk Begeleider specifieke doelgroepen. Ouderen behoren tot één van die specifieke doelgroepen. Voor het vak ‘cliëntgerichte benadering’ worden elke periode van 10 weken een klas studenten, zoals Max, gekoppeld aan inwoners zoals Ireen.  

Max blikt terug: “Destijds dacht ik: wat heeft zo’n bezoekje nou voor zin? Maar ik zie nu in welk effect mijn wekelijkse aanwezigheid heeft gehad bij Ireen. Het was voor haar een moment om wekelijks naartoe te leven. Ze kon dan haar verhaal kwijt, had aanspraak en vond het contact met mijn generatie ook wel interessant.” Inmiddels werkt Max als Persoonlijk Begeleider bij Savant Zorg en komt hij dagelijks in dezelfde situatie als destijds bij Ireen. “Ik kom veel bij onze cliënten thuis om een luisterend oor te bieden en om ze te begeleiden bij hun dagelijkse functioneren.” Max heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een échte zorgprofessional. “Maar ik ben nog niet uitgeleerd, ik denk erover om door te studeren voor Toegepast Psycholoog.” Wellicht zien we Max bij het Stadsleerbedrijf nog terug als HBO-coach.

Ireen zal in het nieuwe schooljaar weer een student op bezoek krijgen, daar kijkt ze nu al naar uit.